میزان همخوانی روابط کلامی و غیرکلامی معلمان در جریان تدریس و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش به منظور بررسی میزان همخوانی روابط غیرکلامیبا کلامی معلمان ابتدایی در جریان تدریس و ارتباط آن با پیشرفتتحصیلی دانشآموزان انجام گرفت. بدین منظور از بین 1600 نفر معلمدوره ابتدایی شهرستان اردبیل، تعداد 400 نفر به شیوهی خوشهای چندمرحلهای انتخاب گردید. دانشآموزان کلاس های این معلمان بهتعداد 10831 نفر به عنوان نمونهی بعدی انتخاب شدند. ابزار جمعآوریدادهها، اسناد و مدارک، فهرست وارسی براساس جدول طبقهبندیتحلیل تعاملی فلندرز و جدول همخوانی ارتباط غیرکلامی با کلامیگالووی و فرنچ بود. کمترین ضریب پایایی (میزان ثبات بین کدگذاری0 محاسبه شد که مقدار / مشاهدهگران) براساس فرمول اسکات برابر 84پایایی مناسبی است. روش جمعآوری دادهها به صورت مشاهدهحضوری و روش پژوهش از نوع تحقیقات همبستگی بود. دادههایبدست آمده پس از توصیف، با استفاده از رگرسیون تحلیل گردید. نتایجپژوهش نشان داد: ارتباط غیرکلامی معلمان در جریان تدریس با ارتباطکلامی آنان متناسب بوده، برای دانشآموزان جنبهی ترغیبی داشتهاست. اندازه های همخوانی مؤلفههای ارتباط غیرکلامی با ارتباط کلامیمعلمان پیشبین معنیداری برای پیشرفت تحصیلی دانشآموزان است،سهم تمامی مؤلفهها به جز آرامبخشی-تنشی در پیشبینی پیشرفتتحصیلی دانشآموزان معنی دار است..